Richards & Isa’s fourteen, starring;
Neele; Passer loper, helaas geveld door een longontsteking, maar gelukkig wel aanwezig als opper aanjager en sfeermaker (heeft aanleg, want familiekwaaltje😉). Ervaren 2e van Nederland speelster.
Noëlla; Setter, goede serve, breekt 1 week voor de finaledag helaas haar linker middelvinger, maar gelukkig wel aanwezig als mede opper aanjager en sfeermaker.
Yfke; Setter, in allerijl ingevlogen als vervanger van Noëlla, technisch begaafd en Benjamin van het stel. Vond t gaaf en was heel trots dat ze er bij was.
Tessa; Setter, ook in allerijl ingevlogen als vervanger van Noëlla. Komt er in als t niet loopt.
Elisa; Passer loper, altijd vrolijk en gezellig. Zingt en klapt als de beste en is blij dat ze er bij is ook al speelt ze niet veel.
Leanne; Midden, power house, breekijzer als het niet loopt op de middenpositie.
Robin; Diagonaal, vorig jaar op krukken op de finale dag, dit jaar samen met Puck verantwoordelijk voor de diagonaal positie. Stille kracht. Goede serve, kan goed met de druk omgaan. Ervaren 2e van Nederland speelster.
Puck; Diagonaal, altijd goed gemutst, houd de sfeer er in. Neemt alle tijd voor de serve. Strooit daarmee zand in de ogen van de tegenstander. Ongecompliceerd en vaak alles of niets.
Elin; Libero, aanvoerder. Ook op moeilijke momenten stond ze er gewoon. Gezellige en vrolijke troela.
Lynn; 1e setter. Misschien wel de verrassing van de dag. Volleybal slim. Maakte zo goed als altijd de juiste keuze.
Zara; Midden. Goede serve en aanval. Pakt veel punten. Sfeermaker en best heel grappig.
Mila; Passer loper. Ademt, eet en drinkt volleybal, zit in de genen. Goede serve, teamspeler, constant niveau. Gaat voor iedere bal. Vorig jaar libero en ervaren 2e van Nederland (finale) speelster.
Isabella; Midden “De muur”. De absolute puntenpakker in de aanval, blokkering en service, nu pijnvrij. Als de pass goed ligt, kun je het punt alvast noteren. Jaagt iedere tegenstander schrik aan. Ervaren 2e van Nederland speelster. Miste vorig jaar helaas de kruisfinale en de finale door protesterende knieën.
Bente; Passer loper. Is eigenlijk overal in het veld nodig. Goede timing en passing. Ziet ’t spelletje. Is tijdens de wedstrijd constant aan t coachen en aan t praten met degenen die het nodig hebben. Ervaren 2e van Nederland (finale) speelster.
Coach Richard; Tactisch brein, gaat voor het optimale resultaat, maar wel op een positieve manier.
Altijd gezellig, maar bloedserieus als het om de punten gaat.
Coach Isa; Sfeermaker, team smeder, bloedfanatiek met een lach, zo gek als een deur en kan raak en scherp uit de hoek komen, zodat iedereen weer bij de les is.
Paas zaterdag
Wat een weelde dat de finaledag in Deventer werd gespeeld. We konden uitslapen. Om 08.15 uur vertrokken naar De Scheg. Gestoken in prachtige Hoodies speciaal voor de finaledag ontworpen voor alle finale teams met medewerking van welwillende sponsoren. Dat het een super gezellige dag zou gaan worden wisten we zeker, ongeacht het resultaat. Iedereen had er (weer) onwijs veel zin in. De aanhang liep er op z’n paasgroen bij. Er waren weer 2 groene cakes gebakken. En Isa had 2 zakken vol groene prullaria meegenomen voor degenen die per ongeluk vergeten waren iets groens aan te doen. Voorpret genoeg.
Maar waar we nu precies stonden qua kansen was een moeilijke. De voorrondes en halve finales waren uiterst succesvol verlopen. Zonder set verlies. We zijn dus gewoon goed, maar hoe goed eigenlijk. Dynamo is de uitgesproken favoriet en de andere teams zijn zeker niet beter dan wij. Dat was de gedachte. Zeker als iedereen heel blijft…..en dat gebeurde dus niet. Ook dit jaar ging het medisch voorafgaand aan de finaledag niet helemaal voorspoedig. Noëlla, in principe onze 1e setter, breekt 1 week voor de finaledag haar linker middelvinger, 6 weken uitgeschakeld en is natuurlijk heel erg teleurgesteld. Neele loopt een paar dagen voor de finaledag een longontsteking op en is alles behalve fit. Ook zij was niet inzetbaar en natuurlijk heel erg teleurgesteld, maar net als Noëlla wel aanwezig om het team langs de kant aan te moedigen. Ze hadden het goed op elkaar afgestemd, Neele klapt voor Noëlla en Noëlla zingt en schreeuwt voor Neele. Yfke en Tessa werden op stel en sprong ingevlogen als vervangers. Dat de dag in vele opzichten overeenkomstig met vorig jaar ging verlopen had niemand verwacht. Het werd alleen nog spannender en onvoorspelbaarder.
09.45 uur Wedstrijd 1; Dynamo-Dros Alterno 1-1
Boem. Gelijk tegen de gedoodverfde favoriet (Goh, hetzelfde als vorig jaar, maar dan een andere club). Zij hadden ons in december overtuigend in de finale van het Dynamo toernooi verslagen. Kanttekening, zij deden toen alles goed en wij niet. We gingen de strijd onbevangen aan, want we hadden immers niets te verliezen. Slechter dan de laatste wedstrijd tegen hun kon toch niet? En dat klopte. De tactiek van vandaag; zoveel mogelijk door het midden aanvallen zolang de pass goed is. Makkelijk voor Lynn en gegarandeerd een punt. Zo gezegd zo gedaan. Lynn is lekker aan het setten en met onze service en middenaanval scoren we veel punten. Onder luid gejuich pakken we de eerste set met 26-24. Wat een spanning! Aanhang verbaasd en iedereen met een Alterno hart door het dolle heen. Dynamo stond onder druk en bezwijkt een beetje onder de spanning in de 1e set. Dit is een geweldig begin. Dit voelde als een bonuspunt (en bleek ook zo te zijn). De 2e set gingen we er hard af; 13-25. Bij 12-18 werden Tessa en Robin ingebracht, maar dat had helaas niet het gewenste effect. Niet getreurd! Een set pakken tegen de favoriet (gelijk aan vorig jaar) hadden we (aanhang) niet verwacht. Dat moesten de andere teams in de poule ook maar zien te presteren. Alles is nu mogelijk. Als we van de favoriet kunnen winnen, kunnen we van iedereen winnen. Deze (onverwachte) boost nemen we mee naar de volgende wedstrijd tegen Sneek, ook bepaald geen koekenbakkers.
13.00 uur Wedstrijd 2; Dros Alterno-Sneek 1-1
Na een lange pauze, die wat dragelijker werd gemaakt door het spelen van spelletjes en het eten van Alterno cake, maakten de meiden zich klaar voor hun 2e wedstrijd. Inmiddels had Sneek hun 1e wedstrijd dik van Voltena gewonnen. Gevoelsmatig zou de wedstrijd tegen Sneek wel eens doorslaggevend voor het verdere verloop van de finaledag kunnen gaan worden. Win je in 2 sets, dan ben je zo goed als zeker van de kruisfinale. De legale doping (Vietnamese Loempia’s) doet wonderen, want we beginnen overtuigend aan de 1e set. We spelen prima volleybal, het game plan klopt; 25-14 voor ons. En dat tegen de concurrent voor een plaatsje in de kruisfinale. Gelijk een goede uitgangspositie als het op onderling resultaat bij gelijk aantal punten aankomt. De serve gaat goed en de aanvallers kunnen goed in stelling worden gebracht. Op naar de 2e set. En dan zie je dat je in de 2e set toch weer wat minder speelt en uiteindelijk onnodig verliest met 23-25. Toch een beetje teleurgesteld druipen de dames af. Hier hebben we een kans laten liggen om nu al een plaats in de kruisfinale veilig te stellen, zo is de gedachte. Gelukkig kwamen de blosjes weer op de wangen, nadat ze van de rekenaars onder ons hadden begrepen dat we nog alles in eigen hand hadden. Wij moesten nog tegen Voltena, veruit de minste in de poule. Dynamo had, voor onze wedstrijd tegen Sneek, nog dikker van Voltena gewonnen dan Sneek. Bijkomend voordeel, eerst speelt Dynamo tegen Sneek, daarna spelen wij tegen Voltena. Dat betekent dat we voor de wedstrijd weten wat de kansen zijn voor het behalen van de kruisfinale. (nu komt er een technisch lastig stukje, je kunt ook door scrollen naar de volgende wedstrijd…)
Scenario vooraf; wint Sneek met 2-0, dan moeten wij met 2-0 winnen van Voltena en zijn we door. Wordt het 1-1 in sets en Sneek doet dat onderling beter dan Dynamo, dan moeten wij ook met 2-0 winnen van Voltena, maar dan is het onduidelijk wie er dan 1e, 2e of 3e gaat worden. Als Dynamo het beter doet dan Sneek, dan is 1 set winst tegen Voltena al voldoende om de kruisfinale te halen. Conclusie; het wordt voor ons het makkelijkste als Dynamo gewoon in 2-0 wint van Sneek en wij straks gewoon met 2-0 winnen van Voltena. Wat hebben onze meiden Dynamo hartstochtelijk aangemoedigd zeg, al dan niet uit eigen belang, nadat de 1e set met 25-15 naar Dynamo gaat. Wel moet worden opgemerkt dat veel van de meiden van Dynamo bij onze meiden op school zitten en sommigen samen bij RTC trainen. Er zitten gewoon vriendinnen tussen. Tuurlijk is er onderling rivaliteit, maar ook veel sportiviteit.
15.00 uur Wedstrijd 3; Dros Alterno-Voltena 2-0
Dynamo heeft zojuist, onder luid gejuich en aanmoedigingen van onze meiden, Sneek met 2-0 verslagen. Nu is 1 setje tegen Voltena al voldoende om op gelijk aantal punten met Sneek te komen en te gaan kruizen op basis van een beter onderliggend resultaat met Sneek. Easy does it. We spelen immers tegen het minste team. Gewoon met 2-0 winnen is natuurlijk het lekkerste. Om niets aan het toeval over te laten hadden we onze meest objectieve tellers op de wedstrijd gezet.
Realiteit…We begonnen dramatisch aan de wedstrijd. We stonden in no time 0-5 achter. Het bleef maar rommelig en onzorgvuldig verlopen. We kwamen zelfs met 16-23 achter, het liep voor geen meter. Oei, oei, oei, wat maakten we het ons zelf onnodig lastig. Hoge pieken wisselden zich in rap tempo af met diepe dalen. En dan komt toch de ware aard van dit team naar boven. Als je het niet verwacht staan er dan toch een paar spelers op die dan aangeven; en nu is het genoeg geweest. Wat een wederopstanding en wat een veerkracht. Mila staat onder hoogspanning als een dijk te serveren. Het geloof komt weer terug en we pakken alsnog de 1e set met 26-24! De aanhang beduusd, flabbergasted, 10 jaar ouder en een stuk grijzer, opgelucht en blij achterlatend. Hier kan geen Netflix serie tegenop. Entertainment en sensatie van de bovenste plank. De kruisfinale is bereikt, de spanning is er af. De 2e set wordt uiteindelijk overtuigend met 25-15 gewonnen. Eerlijk is eerlijk. Wat zijn onze meiden ook hartstochtelijk aangemoedigd door de meiden van Dynamo in die 1e set. Dat heeft ze echt geholpen. Wat een wederdienst hebben zij geleverd. Prachtig om te zien. Net zoals vorig jaar bereiken we de kruisfinale met 4 punten en moeten we tegen de nr 1 van de andere poule. En net zoals vorig jaar zijn de meisjes C de enigen van de Alterno teams die de kruisfinale halen. En weer snellen de uitgeschakelde teams (meisjes- en jongens B) nu naar Deventer om aan te moedigen. De Jongens C waren natuurlijk nog in de hal. Daarom zijn wij Alterno en daar mogen we trots op zijn. Alle andere clubs spraken hun bewondering uit over zoveel betrokkenheid.
16.30 uur Kruisfinale; Dros Alterno-Sliedrecht Sport 2-0
Terwijl wij onze laatste wedstrijd tegen Voltena speelde, speelde Devoko tegen Sliedrecht Sport in de andere poule. Hier konden er nog 3 teams 1e,2e of 3e worden. Devoko, Sudosa-Desto of Sliedrecht Sport. Uiteindelijk wint Sliedrecht Sport met 2-0 van Devoko in een spannende wedstrijd. Als toeschouwers vonden wij deze wedstrijd van een hoger niveau dan de onze tegen Voltena, maar dat lag vooral aan ons zelf. We zullen aan de bak moeten tegen Sliedrecht Sport, zoveel is duidelijk. En we gingen aan de bak. Dat is dit team ook wel weer. Als ze er moeten staan, staan ze er. Nog zonder de Green Army (nog onderweg) begonnen we weer rommelig aan de wedstrijd. Het ging op en neer. Naarmate de set vorderde begrepen we hun spel steeds beter. Niets ging door het midden bij hun, alles naar buiten. Daarnaast ogen wij fysiek wat fitter en sterker. Halverwege staan we keurig met 16-11 voor, waarna we ze toch weer dichterbij laten komen. Een hartverzakking later pakken we de 1e set met 25-23. Op naar de 2e set. Het gevoel is goed. We zijn taai en tough en lastig te verslaan. We knokken ons iedere keer terug van een achterstand. Opgeven is geen optie. Je hebt pas van ons gewonnen als het laatste punt is gespeeld (en iets met de fat lady). Laat maar komen die 2e set. Gaat het dan weer gebeuren? Hier gaat de vergelijking met vorig jaar mank. Er is geen 3e set nodig. Op matchpoint wordt de opslag van Isabella niet goed verwerkt; 25-18. Voor het 2e jaar op rij bereiken we de finale. Wat een prestatie van deze lichting meiden. Wat een blije en trotse gezichten na afloop van de kruisfinale. Menig traantje van geluk wordt weggepinkt. We staan in de finale! Nu is alles mogelijk. Nog maar 1 wedstrijd verwijderd van het NL kampioenschap. Op naar de finale tegen………….Dynamo, die geen spaan heel heeft gelaten van Sudosa Desto. Het Nederlands kampioenschap wordt een Apeldoorns onderonsje, dat is nog niet vaak gebeurd in de geschiedenis van de NOJK.
18.00 uur; Finale Dros Alterno-Dynamo
We voelen dat Dynamo alles behalve zeker is van haar zaak. Inmiddels zit de tribune vol met enthousiaste Alterno supporters. The Green Army is in the house…. en hoe. Het is een compleet gekkenhuis, wat een kabaal. Verhouding op de tribune, ¾ is voor Alterno, ¼ voor Dynamo. Mede door de uitzinnige aanmoedigingen blazen we Dynamo de 1e set helemaal weg tot 17-10…en dan gaat t mis. We laten ze terugkomen tot 17-17. De splijtende opslagen van Dynamo zijn onze verdediging te machtig. En als we ze weten te passen kunnen we niet scoren. Wat zonde. We verliezen de 1e set met 22-25. Dit is mentaal wel een zware dobber. Hier hebben we een kans laten liggen. De 2e set gaat meer gelijk op. We lopen wel steeds een paar punten achter, komen dan weer terug en lopen dan weer een paar punten achter. We komen wel nog tot 23-22. De rotatie doet ons geen goed. Op 23-24 wordt het 1e matchpoint direct gepakt door Dynamo. De teleurstelling was daar, want iedereen had het gevoel dat er meer in had gezeten. Anders dan vorig jaar. Helaas is het niet anders, dit is ook topsport. Op bepaalde punten waren ze net iets sterker, meer in balans. Je wint met z’n allen en je verliest met z’n allen. Een aantal speelden nog nooit zo goed en een aantal waren net niet top fit om het beste te kunnen brengen. En dan toch de finale halen en net geen kampioen worden. Helemaal geen schande.
2e van Nederland geworden op basis van plezier, effectief en goed volleybal, teamspirit, wilskracht, veerkracht en de geweldige aanmoedigingen van het in grote getale aanwezige Dros Alterno publiek. Jullie mogen apetrots zijn op het resultaat, maar nog trotser op de weg naar de finale. Als team hebben jullie gepiekt op het juiste moment, het maximale er uit gehaald, plezier gemaakt en zijn jullie een ervaring rijker als volleybalster. Er zijn maar weinig volleybalsters die kunnen zeggen dat ze in de finale op de NOJK hebben gestaan. Wederom Zilver met een gouden randje!
In de Alternohal hebben we nog een klein feestje gebouwd. Pizza’s uit New York en Kebab uit San Remo. Spelers, coaches, ouders en aanhang, bedankt voor deze geweldig spannende, sportieve en onvergetelijk leuke finale dag!
Zonder de sponsoren van de Open Club teams was dit niet mogelijk geweest. De volgende sponsoren willen we dan ook graag extra bedanken voor hun bijdrage aan ons plezier en dit succes;
Dros Schoonmaakdiensten, TTC Nederland, D Verschoor Handelsonderneming, Kugel Licht en Geluid, De Weerd Verkeersopleidingen, New York Pizza Eglantier, WvL Design, Ghala, CCS, Nieuwenhuijse Volvo
Namens Meisjes C (Norbert v Aartrijk)
