Afgelopen zaterdag 22 januari was het dan zo ver. Na ruim 5 weken geen competitiewedstrijd te hebben gespeeld mochten we onze kampioenswedstrijd gaan spelen!
Kort de feitjes voorafgaand op een rij:
- Met nog 3 wedstrijden te spelen staan we 10 punten voor op de nummer 2, Kerkemeijer Gemini.
- We spelen deze wedstrijd uit tegen datzelfde Gemini.
- We hebben aan een overwinning in welke vorm dan ook voldoende om het kampioenschap binnen te halen.
Op papier misschien wel het mooiste affiche wat je kan verzinnen. Zelf spelen en in ‘het hol van de leeuw’ kampioen proberen te worden. Het grote voordeel, wij mogen en zij moeten. Waar we het seizoen begonnen met 13 mogelijke spelers om op te stellen, waren er voor deze wedstrijd nog 8 over. Trek hier 6 spelers en een libero van af, dan heb je welgeteld 1 wisselmogelijkheid. Gesterkt met het vertrouwen wat we hadden opgedaan in een oefenwedstrijd tegen heren 2, starten we vol goede moed aan de wedstrijd. We spelen wat flitsende combinaties om de wedstrijd te openen, maar al gauw sluipt er de nodige spanning in de ploeg. Er wordt meer vooruit gestaard en plichtmatig tegen een bal aan geslagen dan dat er vol energie en enthousiasme goed wordt gevolleybald. Aan niets viel te merken dat wij vandaag ‘mochten’, we legden onszelf schijnbaar toch erg veel druk op.
Na een matige eerste set die we ruim verliezen (15-25), heeft Richard gelukkig een mes bij zich. De spanning was namelijk te snijden, en dat werd dan ook tijdens de set wissel gedaan. Beetje bij beetje kwamen we beter in ons spel, werden we enthousiaster, gingen we beter serveren en maakten we zelf minder fouten. Set 2 winnen we met 25-21 en we zetten de lijn voort in set 3. Deze set winnen met 25-20, we hebben nog maar 1 setje nodig vandaag! We starten deze set heel goed en staan al snel 8-3 voor. Alles lijkt de goede kant op te gaan.
Dan maakt Dylano zijn naam als hoofdblokkeerder ineens waar. Tijdens een blokkeer actie krijgt hij de bal op zijn neus, met een bloedneus gaat hij naar de kleedkamer. Na 3 minuten blessurebehandeling is het duidelijk dat hij deze set niet verder kan. Gelukkig stond Jannick te popelen om hem te vervangen. Als een ware schilder vervangt hij Dylano met verve. Beetje bij beetje lijkt het er op dat het toch vandaag en ook al in set 4 gaat gebeuren. We winnen de set uiteindelijk met 25-20, we zijn KAMPIOEN! Een prachtige prestatie voor 1 van de jongste teams uit de competitie. Na afloop mochten we kampioensshirts in ontvangst nemen met dank aan Daniel en TTC.
Volgend jaar mogen we heren 2 gaan vergezellen in de 3e divisie, maar onze eigen competitie is nog niet af van Alterno. Heren 4 heeft met het behalen van het kampioenschap in de 1e klasse zich een plek toegeëigend in deze promotieklasse, gefeliciteerd en veel succes daar mannen!
Wie er denkt dat het seizoen nu dan over is, en ons sterrenensemble niet meer kan aanschouwen, voor jullie hebben we goed nieuws. Aankomende zaterdag zullen wij, om nogmaals te benadrukken dat wij 1 van de jongste teams in onze competitie zijn, onze laatste thuiswedstrijd spelen op een echte jeugd-aanvangstijd! Om 10:45 vangen wij aan tegen VVH, de huidige nummer 3 in de competitie. Zien we jullie daar? De scherpe kijker ziet dan mogelijk dat Dylano nog een paar centimeter hoger kan springen, want hij mist haar. Tevens zijn er nog meer (potentiële) kampioenen te aanschouwen die dag in de hal. Dus kom vroeg en ga vooral pas laat weer naar huis!
Dave Papot
