Halve finale ronde (NOJK) Open Club

Zaterdag 17 februari is de 1/2 finale ronde van de NOJK Open Club gespeeld, Dros-Alterno deed mee met 7 teams en 5 teams hebben de finale ronde behaald.

lees hieronder de resultaten en diverse verslagen van de teams.

JC: 2e in de poule met 4w-6p, kruis tegen Sudosa-Assen, gewonnen met 2-0: 25-22 en 25-16 en door naar de Finale. JB: 1e in de poule met 3w-5p en meteen door naar de Finale JA+: 2e in de poule met 3w-3p en in de JA+-poule gaat meteen de nr. 2 ook al door naar de Finale

MC: 1e in de poule met 4 gewonnen wedstrijden 4w-8p, ook voor de nr. 1 is er bij MC kruis, tegen Eurosped Pollux, gewonnen met 2-0 met 25-4 !! en 25-15 en Finaleplek MB: 1e in de poule van 4 met 3 gewonnen wedstrijden 3w-6p, net als MC dan als nr. 1 ook kruis, tegen VAMOS, gewonnen met 2-0 en door naar de Finale MA: in poule van 5 geëindigd met 4w-3p, hard gewerkt, maar helaas net geen kruiswedstrijden gehaald MA+: helaas verloren van Apollo 8 en Lycurgus, wel gelijk gespeeld tegen Eurosped Pollux, met 3w-1p dus geen Finale

Verslag Jongens A+

Op zaterdag 17 februari 2024, betraden we het volleybalveld als gladiatoren van de sport, gewapend met onze kniebeschermers en een overdosis aan teamspirit. De dag beloofde een achtbaanrit te worden, compleet met enkele onverwachte bochten en een paar lachwekkende momenten die ons zeker zullen achtervolgen in de komende teamuitjes.

De aftrap begon met een wedstrijd tegen Tilburg, waarbij we ons realiseerden dat we misschien iets te veel tijd hadden besteed aan het oefenen van onze vreugdedansjes in plaats van ons te concentreren op het daadwerkelijke spel. Het resultaat? Een nederlaag van 2-0, waardoor we ons afvroegen of we per ongeluk een beachvolleybaltoernooi hadden betreden met onze opblaasbare flamingo’s.

Maar zoals elke goede sportfilm, hadden we onze comeback in petto tijdens de tweede wedstrijd tegen Twente. Met een combinatie van vastberadenheid en een paar geheime handgebaren die alleen wij begrepen, sleepten we een glorieuze 2-0 overwinning binnen. Het voelde alsof we onze eigen versie van “The Avengers” waren, maar dan met volleybalnetten in plaats van capejes.

En dan was er de derde wedstrijd tegen Heerlen, waarbij het leek alsof het volleybalnet plotseling een magnetische aantrekkingskracht op onze ballen had ontwikkeld. Hoe vaak we ook probeerden, de bal leek altijd de weg naar het net te vinden. Het eindresultaat? Een 1-1 gelijkspel dat ons deed afvragen of we stiekem waren omgedoopt tot een hilarische sketchshow.

Maar te midden van al deze gekkigheid, zijn we trots op onze prestaties en kunnen we niet wachten om op de finaledag te schitteren. De finaledag zal plaatsvinden op 30 maart in Omnisport in Apeldoorn, en we roepen iedereen op om te komen kijken naar een dag vol spannend volleybal en een flinke dosis humor. Wie weet, misschien worden we wel de nieuwe sensatie van het seizoen, en wie wil dat nou missen?

Sietse

Verslag Jongens B

De aanloop naar de halve finale

De selectie van het jongens B team is een klein gezelschap superhelden die, als je niet beter zou weten, ontstaan zouden kunnen zijn in “Fops Hok”. Deze selectie superhelden bestaat uit:

• Jannick Buitenhuis
• Yannick Kofman
• Daan Klumer
• Zion Vilez
• Bas van Bruggen
• Thijmen Bresser
• Sjoerd Bottema
• Jorn Beekman
• Sander ten Voorde

Een 9-tal jongens die in de aanloop naar de Halve Finales nog al wat tegenslag hebben gekend en dit als team samen hebben overwonnen. Een kleine toelichting om jullie als lezers ervan te overtuigen dat het met recht superhelden zijn is wel op zijn plaats.

• Onze hoogvliegende midden man Jannick Buitenhuis heeft vlak voor de halve finales een zware kneuzing opgelopen aan zijn wijsvinger.
• De altijd gedreven en niet te stoppen passer-loper Yannick Kofman heeft last van een “jumpers knee”.
• Onze  hard slaande doorzetter en eveneens passer-loper Daan Klumer heeft de laatste competitie wedstrijd bij Heren 3 een zware kneuzing aan zijn duim opgelopen.
• De goedlachse en onmogelijke ballenslaande diagonaal Zion Vilez is nog steeds herstellende van een longontsteking.
• Onze libero en redder in nood in het achterveld Bas van Bruggen is recentelijk door zijn enkel gegaan en moest “hinkend” de ballen van de vloer halen.
• Thijmen Bresser is middenman en onze vrolijke noot, hij heeft de voorbereiding goed doorstaan maar vond het een goed idee om tijdens de wedstrijd even met zijn ellenboog de tanden van onze spelverdeler te testen ☹. Dit resulteerde dan ook in een bebloede ellenboog en shirt.
• Onze alleskunner (behalve spelverdelen dan 😊) Sjoerd Bottema heeft alles gelukkig goed doorstaan, hij is heel gebleven en kan dan ook met een gerust hart de komende week op de lange latten staan.
• Misschien komt hij Jorn Beekman nog wel tegen die er deze halve finale niet bij kon zijn maar vast en zeker bij de Finale ronde weer paraat zal zijn (als hij tenminste heel terug komt van de lange latten vakantie).
• Dan hebben we nog onze spelverdeler en rots in de branding Sander ten Voorde….. Tja, elk jaar is er wel iets, een kneuzing, een gebroken hand, schouder etc etc…Dus we hadden gedacht dat we dit jaar wel een keertje over konden slaan. Voor wat betreft kneuzingen en breuken was dat dan wel zo maar een goede griep kon Sander natuurlijk niet even overslaan. De afgelopen week heeft hij veel gerust en met een kuurtje via de huisarts stond hij er gelukkig dan toch als een rots in de branding.

Dus dat was het voor wat betreft de aanloop naar de halve finale….. of toch niet?? Op 15 februari kreeg ondergetekende een belletje van zijn mede-coach PB ( Pieter-Bas) met de mededeling dat hij helaas niet kon coachen wegens een zeer vervelende blessure die ervoor zorgde dat hij eigenlijk niet lang kon staan, zitten of liggen. De coaching zou alleen door mij gedaan moeten gaan worden. We hebben samen diverse hulplijnen ingeschakeld en rondgevraagd maar niemand kon helaas deze ronde aansluiten als mede-coach. Maar zoals altijd wordt er altijd veel te moeilijk gedacht en ligt de oplossing eigenlijk vlak voor je neus. Astrid Roelofs, een zeer ervaren volleybalster van weleer was bereid om mee te gaan met JB Open Club en samen met mij deze Super Helden te coachen naar de mooie overwinningen zoals deze alleen in de oudheid op de berg Olympus te zien zouden zijn geweest.

D-Day

We konden gelukkig uitslapen en om 08:45 was iedereen op tijd aanwezig bij de Alternohal om gezamenlijk te vertrekken naar Assen. De eerste wedstrijd moesten we om 11:00 aantreden tegen SSS uit Barneveld. Aangekomen bij de mooie Sporthal Olympus (waarvan de naam verwijst naar de Berg Olympus 😊), thuisbasis van Sudosa-Desto, was er even tijd om de concurrentie te aanschouwen alvorens we naar de kleedkamer (nr. 7) gingen om ons klaar te maken voor de 1^e wedstrijd. Maar voordat we als team het veld op zouden gaan moest er eerst een preek worden aangehoord van wat nu een team maakt, hoe we als team hier zijn gekomen, hoe we als team gaan spelen en hoe we ook weer als team hier weg zouden gaan, ongeacht wat de uitslag straks ook zou zijn! Iedereen keek zijn buurman even diep in de ogen aan en na een luide yell gingen we als team het veld op. Onze tegenstander zag er imponerend uit, voelde zich duidelijk metaal goed en ze gingen goed van start. Aan onze zijde was het even een beetje wiebelig en waren er een paar “spanningsfoutjes” maar na een time-out en een paar kleine aanwijzingen ging het steeds beter lopen. De 1^e set werd met 25-16 gewonnen en de spanning was dan ook gebroken waardoor we in de 2^e set steeds vrijer zijn gaan spelen. SSS was echter niet direct gebroken en ging alweer sterk van start. Een time-out in het begin van de 2^e set was dan ook weer even nodig om het team in het juiste spoor te krijgen. Dit ging redelijk en we kwamen weer bij tot ongeveer 10-10. Deze inhaal actie had duidelijk wat energie gekost want toen ging SSS er weer vandoor. Dus een 2^e time-out was weer even noodzakelijk om de nodige servicedruk van SSS te onderbreken en wat rust te brengen in het achterveld. We liepen vervolgens uit naar 22-17 toen SSS weer aan service kwam en veel druk uitoefende. Opnieuw maar weer een time-out aanvragen 😊 en deze bracht weer wat verlichting en uiteindelijk hebben we deze set ook gewonnen met 25-20. De kop was eraf!!!

De 2^e wedstrijd was tegen Emmen ’95 en gesterkt met de winst van de vorige wedstrijd en in de wetenschap dat we uit diepe dalen kunnen klimmen zouden we hier als team sterk tegen beginnen. “Het staat weer 0-0”, “Direct aan staan”, “punt voor punt”, “gaan voor elke bal” en “een foute bal direct vergeten” en nog meer van dit soort coachingskreten zouden hier voor zorgen……Niets is minder waar en voor we het wisten stonden we weer achter. Het leek op een copy van de eerste wedstrijd. Maar 1 ding was veranderd, de jongens stonden nu “wel direct aan” en gingen daadwerkelijk voor elke bal. Een verkeerde pass werd een goede set-up, een verkeerde set-up werd een goede aanval en een bal langs het blok werd een goede verdediging. Het werd uiteindelijk een strijd van jewelste en de stand ging gelijk op. Het werd 24-24, 25-24, 25-25, 25-26, 26-26, een ware thriller waar beide teams soms bezweken onder de druk. Het puntenverloop was eigenlijk ook het gevolg van een hoge foutenlast van beide kanten. Uiteindelijk deed Emmen ’95 het iets beter en maakten ze minder fouten dan wij waardoor we deze set verloren met 27-29. Emoties lopen dan wat hoger op dan normaal maar in een team mag iedereen even de ruimte hebben en krijgen om zijn emotie te uiten. Dit hoort bij sport en uiteindelijk richt het zich op de actie en nooit de persoon. Kort en goed, even balen!!

Dan de 2^e set…. Bij het wisselen van het veld kwam Thijmen even laten zien dat hij een nogal bebloede ellenboog (en shirt) had overgehouden aan een botsing met de tanden van Sander. Op dit moment komt dan alles tegelijk. Pleisters, schaar, opstellingsbriefje invullen, na-ijlende emoties, motiverend praatje en dan pas merk je hoe belangrijk het is om iemand als Astrid naast je te hebben die alles moeiteloos in goede banen leidt. Thijmen moest even behandeld worden en dan is een alleskunner als Sjoerd in je team van onschatbare waarde. We wonnen deze set trouwens met 25-11…… Need we say more!!

We lagen op koers richting de top van de Berg Olympus met een 2-0 overwinning en een 1-1 met voldoende verschil in punten in de spreekwoordelijk zak. Het was tijd om Sudosa-Desto aan de lint van overwinningen te rijgen. Sudosa-Desto speelde op eigen grond en heeft dan altijd het zogenaamde thuisvoordeel. Daarnaast speelde in dit team een jongen (Stef?) die eruit zag alsof hij Berg Olympus zelf al eens heeft beklommen. Elk bal die hij aanraakte “veranderde in goud” en zorgde voor een score voor Sudosa-Desto. Het nadeel was wel dat als hij de bal niet kreeg er kansen lagen voor de tegenstander. De strategie voorafgaand aan de wedstrijd was dan ook als volgt. Geen enkele bal wordt op “Stef” geserveerd zodat hij hopelijk niet goed in het spel kan komen. Blok rechtdoor dicht, accepteer een hard geslagen bal en probeer zijn sprongservice op te vangen en op de drie-meter te brengen (dat is voldoende) en bij een pipe-aanval zetten we een remmend blok en sluiten de buitenmensen aan. Alsof het team het licht had gezien. Er werd voor elkaar gewerkt, opdrachten werden uitgevoerd, fouten werden vergeten en er werd voor elke bal gegaan. De sprongservice van Stef werd nagenoeg elke keer bij de 2^e serve al gebroken en wij speelden zelf zonder al te veel fouten. Wat een genot om te zien. Deze set werd dan ook gewonnen met 25-15.

De 2^e set was de battle strategy ongewijzigd en het begon zijn vruchten af te werpen. Steeds minder vaak kreeg Sudosa-Desto de kans om Stef te “lanceren” en als het wel lukt was het resultaat er niet. Wij kregen hierdoor de mogelijkheid om zelf het spel te maken. Onze passer-lopers scoorden er aan de buitenkanten lustig op los, onze middenmannen hadden het spel goed door en sloten goed aan bij de buitenblokkering en onze spelverdeler had een prima afstemming gevonden met onze diagonaal. En als er een keer een bal langs het blok ging had onze libero hem wel om deze weer mooi bij de spelverdeler af te leveren. Natuurlijk waren er ook spannende momenten of momenten dat het even niet helemaal liep zoals we hadden gehoopt maar als je speelt als een team en wint als een team dan zijn die momenten ondergeschikt aan de ontlading als je met z’n allen op het veld staat te springen en fi-fi-finale staat te zingen na een 25-19 overwinning.

Na de welverdiende douche stond het altijd traditie getrouwe bezoek aan het restaurant met de grote gele M op de agenda. Echter Jongens C speelde in de buurt (Dedemsvaart) en het bericht was dat ze nog 1 wedstrijd moesten spelen en die zouden moeten winnen om door te gaan naar de Finale Ronde. Zonder ook maar enig gemopper werd unaniem besloten dat we eerst als team Jongens C zouden gaan aanmoedigen voordat we bij de grote gele M wat zouden gaan eten. Zo gezegd zo gedaan, een klein half uurtje later zaten we op de tribune om Jongens C naar de overwinning te schreeuwen.   

Wat een dag, wat een moment en wat een team…Ik begon dit stukje met de aanloop naar de Halve Finale en alle tegenslagen die overwonnen moesten worden. Het zouden zomaar superhelden kunnen zijn die in “Fops Hok” zijn ontstaan. De hele dag heeft niemand geklaagd, gezeurd of ook maar zijn blessure gebruikt als excuus om een fout geslagen of gepaasde bal goed te praten. Zelfs een pijnlijke botsing tussen het hoofd van Daan en de houten bank aan de zijkant van het veld is verder niet meer ter sprake gekomen. Wij (Astrid en ik) zijn er nu van overtuigd dat het niet Heren 3 is die de laatste lichting van superhelden is (bron: Groene Flits 6) maar dat het dit team is, Jongens B Open Club 2024. Hoe zou je anders deze dag moeten uitleggen aan je kinderen, kleinkinderen en je achterkleinkinderen…..  

Daniel & Astrid

Verslag Jongens C

Met het slaap nog half in de ogen stapte we (net zoals MC en JA+) om 07:45 in de auto richting Dedemsvaart. De thuisploeg “DAC Dedemsvaart” had dit jaar de eer om de halve finaleronde te organiseren. Met twee poules van vijf werd er gestreden voor een plek in de finale.

De eerste plek van beide poules gingen direct door en de nummers twee speelde een kruisfinale tegen elkaar. Het eerste team waar we tegen speelde was Voorsterslag VC Zwolle. In het begin van de eerste set was het allemaal een beetje gespannen. Het ging de eerste paar punten gelijk op, maar uiteindelijk konden we de spanning van ons af spelen en lieten we goed volleybal zien in de Dedemsvaartse sporthal “De Citadel”. Met de set standen 14-25 en 9-25 wonnen we onze eerste wedstrijd overtuigend en dat is altijd lekker op zo’n dag! 

Het volgende team was DIO Bedum. Ook van dit team wisten we niet goed wat we moesten verwachten. Door goed te serveren, onze eigen foute last laag te houden en vooral “gewoon” goed te volleyballen, wonnen we de tweede wedstrijd van de dag met 25-22 en 25-13.

Inmiddels kregen we in de gaten dat er in beide poules twee teams zaten die er erg boven uit staken.

Twente, die in de andere poule twee sets met 25-1 wist te winnen en Sudosa Desto die er ook met set standen zoals 25-4 en 25-7 vandoor ging. Bij ons in de poule werd het duidelijk dat onze echte concurrent, EVV Elburg was. EVV Elburg dat met overtuigende set standen aan het winnen was, zouden we pas de laatste poulewedstrijd treffen. Nadat we Flash Veendam verslagen hadden met 25-7 en 25-17 was het tijd om de laatste poulewedstrijd te spelen tegen de Elburgernaren. 

Er stond namelijk behoorlijk wat op het spel, gingen we om 16:30 al naar de McDonald’s of toch pas om 18:30… Even zonder grappen, het was een hele belangrijke wedstrijd!

Zouden we verliezen dan speelde we een kruisfinale tegen 1 van de sterke teams uit de andere poule, Sudosa Desto of Twente. Iets wat we graag wilde voorkomen. De wedstrijd ging gelijk op en we stonden op een gegeven moment zelfs 13-11 voor. Vanaf dat moment waren we het in een klap kwijt, een goede serve serie van EVV kwamen we niet te boven. We maakte fout na fout en we sloten de eerste set af met een pijnlijke nederlaag van 16-25. Dit zorgde voor een mentale “KO” die we in de tweede set niet meer te boven kwamen. De vermoeidheid, pijntjes/blessures en frustraties liepen hoog op en dat resulteerde helaas in een pijnlijke module van de cursus omgaan met teleurstellingen.

Set twee werd verloren met 7-25…

Dit was erg balen en we hadden nu ongeveer 1,5 uur om ons te herpakken voor de alles beslissende wedstrijd tegen (de inmiddels bekende tegenstander) Sudosa Desto! Een moeilijke maar zeker geen onmogelijke klus!

Sudosa Desto, dat een stabiel team heeft en een sterke aanvaller (nummer 41) die na genoeg iedere kans afmaakte, waren net zoals wij gebrand deze wedstrijd binnen te slepen.

Jongens B was al door naar de finaleronde en besloten om vanuit Assen inclusief fanatieke ouders naar “De Citadel” te rijden, om daar hun jongere verenigingsgenoten, broertjes en neefjes aan te komen moedigen. De nodige tape, paracetamol, tosti’s, dextro’s, frisse lucht, volleyballen met JB, potjes “Brawl Stars” en een volgeladen groene tribune (met zowel Sudosa en Alterno fans) wierp zijn vruchten af. Dit zorgde ervoor dat er een fit en gemotiveerd team aan de start van de alles beslissende wedstrijd stond.  Nadat de eerste serve van Thiemo via de borst/kin van de tegenstander direct op de grond belande, was de toon gezet. Het was een spannende, gelijk opgaande, felle set met mooie rally’s en punten aan beide kanten!

Nummer 41 van Sudosa Desto zat toch echt wel heel erg hoog en maakte iedere kans die hij kreeg af, maar onze aanvallers deden dat ook allemaal. We speelde nu eindelijk weer als team en zoals we inmiddels weten, daar ligt onze kracht! Toen stond het 23-22 in het voordeel van de Apeldoorners, Marijn kwam in het veld om te serveren en die gasten aan de overkant hadden ook nog is het lef om een time out te nemen… laten we eerlijk wezen, dat is ook gewoon stom…. (Aldus Marijn)

Nadat we samen tot de conclusie waren gekomen dat het ergste wat er kon gebeuren een gelijke stand van 23-23 was + service naar Sudosa Desto, (wat wederom erg stom zou zijn, aldus Marijn…) gaf de scheidsrechter toestemming om te serveren. Ipv een gelijke stand vloog de bal direct op de grond binnen de lijnen van Sudosa Desto, een dikke vette ace maakte de stand nu 24-22!

Maar wat één keer kan, kan ook een tweede keer. Deze werd nog wel onderschept, maar Sudosa Desto was niet in staat de serve goed te verwerken en we wonnen de set met 25-22!

Wat een ontlading in het veld en op de tribune!

Maarten en Thijs waren binnen een seconde bij Marijn om hem te vertellen dat hij heel goed geserveerd had en na alle vreugde was het nu ook wel weer tijd om klaar te staan voor de volgende set. We waren er namelijk nog lang niet! 

De volgende set moest ook gewonnen worden anders kwam er een derde set. De tweede set liet iedereen zien waar we tot in staat zijn! We speelde misschien wel 1 van de beste sets in deze samenstelling als OC JC team. Onze pass lag stabiel, Roan timmerde de ene na de andere bal naar beneden, Thiemo serveerde ace na ace, Wout scoorde veel door een afwisseling van hard geslagen ballen en slimme prik ballen achter het blok, Luuk blokkeerde DE “nummer 41” en Timo en Daan scoorde mooie punten!

De eindstand van de tweede en laatste set van de dag: 25-16.

Er werd gefeest met JB en de supporters op de tribune en het liedje “fi finale, fi fi finale!” galmde door “De Citadel”. Daarna werd er nog met de hele hal gezongen voor de jarige Jorn!

Eenmaal in de kleedkamer gaf iedereen aan toch wel heel erg moe te zijn na zo’n lange dag. Nadat Gert Jan en Jochem aangaven dat ze dat wel begrepen en dat ze dat zelf ook wel zo ervaarde zei Gino: “Waarvan?! Als coach doe je toch eigenlijk de hele dag niks?” Tja geef hem is ongelijk… 😉

Weer een hoop geleerd en gegroeid als team en nu op naar de finale!

Jochem.

Verslag Meisjes A+

Verslag MA+

Na een aantal weken hard werken, was het afgelopen zaterdag eindelijk zo ver. We mochten onze veel gepraktiseerde kunsten gaan vertonen op het toneel van De Schalm in Ootmarsum. In de dagen voor D-day hebben nog twee teams zicht teruggetrokken, wat leidde tot twee poules van beide vier teams. De concurrenten voor ons waren Lycurgus, Apollo en Eurosped Pollux.

Tegen 11:00 klonk het startsein voor onze eerste wedstrijd. Hierbij mochten we strijden tegen Lycurgus. Een ploeg die bij het inslaan hun visitekaartje aardig afgaf. Dit deerde ons niet en we gingen de wedstrijd vol goede moed in. De eerste paar punten gingen gelijk op, echter wist Lycurgus met hun servedruk onze passlijn voldoende onder druk te zetten en uit te lopen. We konden hierdoor te weinig druk bij hen neerleggen, wat resulteerde in een (vaak) wat eenvoudige bal richting Lycurgus. Zij waren hierdoor in staat zeer effectief te antwoorden in hun transitie. Wel zaten er diverse momenten bij waarbij we konden zijn wat we waard waren. We knokten hard in de rally’s en wisten uit onze eigen serve diverse mooie punten te scoren. Helaas begon Lycurgus wat feller dan wij en konden ze ons iedere keer toch weer onder druk houden. Die leidde tot een 0-2 verlies voor de eerste wedstrijd.

Vervolgens mochten we om 12:00 uur direct door met de volgende wedstrijd, tegen Apollo. We wisten dat dit een lastige tegenstander zou zijn. Passend en blokkerend stabiel, hoge servedruk en veel aanvalskracht. Toch waren we in staat hier een betere pot neer te zetten dan tegen Lycurgus. Onze passlijn stond vele male beter en waren vaak in staat een goede aanval te creëren. Hierin hadden we alleen een klein beetje pech en dat is dat juist nu Apollo onze tegenstander was. Op momenten dat we even aansluiting hadden, leken ze even gas te geven en namen ze weer afstand. Toch wisten we gezamenlijk het gevoel te houden dat we een stijgende lijn te pakken hadden, ondanks een ingecalculeerd verlies (wederom 0-2).

Voor de laatste plaats mochten we -na een rustpauze van 1,5 uur- aantreden tegen Eurosped Pollux. Een wedstrijd waarbij we vooraf wisten dat we streden om des keizers baard. Een mooie kans om iedereen speeltijd te geven, de stijgende lijn vast te houden en de dag positief af te sluiten. Zo begonnen we deze wedstrijd ook enorm enthousiast en gefocust. We starten deze wedstrijd een stuk beter dan de eerste twee, echter richting het einde waren twee serveseries helaas funest om in de eerste set de inzet te belonen. Kop op, tweede set verzilveren. Alle focust werd erop gezet om de dag winnend af te sluiten. Er werd hard gestreden en voor ieder punt geknokt. We zagen de vermoeidheid bij beide teams toenemen wat leidde in een strijd tussen wij de langste adem heeft. En laten wij daar nou in blijken te excelleren. We slepen de set met een spannende 25-23 binnen en verzilveren hiermee onze inzet. We zijn niet door, maar hebben een mooie dag gehad. Iedereen speeltijd kunnen bieden en met een lach op ieders gezicht de dag mogen eindigen. 

Randy

Verslag Meisjes A

Afgelopen zaterdag was het dan zo ver… De halve finale NOJK 2024! 
Met MA stonden we voor een leuke uitdaging die dag. We weten allemaal dat het zo kan zijn dat je met de Open Club niet op je eigen positie speelt, maar bij MA was het wel een hele uitdaging. Die uitdaging was doorgaan naar de finaleronde zonder spelverdeler en met 1 midden. 

We wisten van de voren al dat dit lastig zou worden alleen hadden we al een strijdplan bedacht. Lisette wordt onze spelverdeelster met de open club. Leuke uitdaging voor haar omdat ze normaal Dia/PL is. Helaas werd Lisette in de nacht van vrijdag op zaterdag zo ziek en kon ze er niet bij zijn… 

Daar ging ons plan… hoe gaan we dit nu oplossen?

Na een heleboel ideeën kwam er uiteindelijk toch een noodstrijdplan om deze dag zo goed mogelijk door te komen. We gaan systeem 2-4 spelen waarbij Sylke en Mila spelverdeler en Dia zijn. Dat was al een uitdaging want beide meiden zijn normaal Dia en PL. Dan hadden we nog een uitdaging, we miste nog 1 midden. Wie gaat die plek dan opvullen? Die taak hadden we aan Kim gegeven die normaal libero is. 

Ja, je leest het goed een libero op midden hoe moet dat ooit goed komen…

We starten de dag met 11:00 uur de eerste wedstrijd tegen Setuppers. Een wedstrijd die in het teken stond van hoe gaat deze opstelling uitpakken.

We starten wat chaotisch wat natuurlijk niet gek is. Na een paar duidelijke afspraken begint het te lopen en winnen we set 1 overtuigend met 25-13. Op naar set 2 waarin we vooral de dingen die duidelijk zijn goed moeten blijven doen. We winnen die set met 25-17. We komen dus met een 2-0 winst goed uit de startblokken!

Wedstrijd 2 tegen Longa ’59 staat op het programma. We starten de wedstrijd stabiel en met veel overtuiging. Dit zak helaas na een paar punten weg en ontstaat er chaos. Er ontstaat onduidelijkheid bij elke bal omdat er natuurlijk meiden op een andere positie staan. Dit kost ons helaas de set en we verliezen met 20-25. In set 2 starten we weer wat rommelig… Er wordt een time-out genomen.  Hierin wordt benoemd dat we het vandaag echt met ze alle moeten gaan doen. We moeten elkaar bij elke bal helpen anders komt er chaos en dat kunnen we niet zo goed verwerken. Elke bal weer volle bak en dat met ze alle dan doen we het echt heel goed. De meiden gaan opnieuw het veld in staan en pakken meteen alle tips op. Ze strijden voor elke bal en met ze alle. Er worden mooie ballen geslagen, veel verdedigd en vooral goed geserveerd. We pakken daardoor set 2 met 25-19. Uitslag 1-1. 

Wedstrijd 3 spelen we tegen DeVoKo. Het team wat bovenaan in de poule stond. Een lastige wedstrijd dus met een aantal lange meiden. We wisten wat we moesten doen om te winnen. Vechten voor elke bal met ze alle en ervoor zorgen dat we een georganiseerde chaos hebben door continu te blijven communiceren. Dit lukt in set 1 aardig en we komen gewoon meet tot 24-24. Helaas maakt DeVoKo daarna 2 punten op rij en verliezen we set 1 met 24-26. Op naar set 2 waar we nog steeds een kans hebben. We komen in het begin van de set goed mee tot 6-6 en daarna valt ineens alles weg en raken we het helemaal kwijt… 10-25 is de uitslag van set 2, helaas een 0-2 verlies. 

Dan wedstrijd 4 onze laatste kans op een plekje in de kruisfinale. We moeten 2-0 winnen van Trivos dan zijn we 2e in de poule. Deze wedstrijd stond in het teken van Vechten en elkaar helpen, punt voor punt. 

Helaas kregen we dat die wedstrijd niet meer voor elkaar. Er was chaos vanaf moment 1. De meiden waren op de batterij was helaas leeg. Het kost ook super veel energie om op een andere positie te spelen die niet eigen is. Je moet bij alles nadenken en dat lukte niet meer. We maakte veel eigen foutjes en kwamen niet meer lekker aan spelen toe. We verliezen de set helaas met 23-25 en 21-25. 

Hierdoor zijn wij als 3e in de poule van 5 geëindigd. Een resultaat waarbij verschillende emoties komen kijken. Na een rondje met de meiden komen we op de volgende conclusie van de dag: 

‘We mogen super trots zijn op wat we hebben neergezet met deze grote googeltruc. We hadden allemaal nooit gedacht dat we het met ze alle zouden oplossen en ook nog eens goed zouden spelen. We balen er natuurlijk van dat we niet zijn geplaatst voor de kruisfinale en de uiteindelijke finaleronde, dat mag natuurlijk ook! Wel hadden we iets meer mogen genieten tijdens de wedstrijden want Open Club is en blijft een leuk toernooi en een leuke ervaring waar je elk jaar van moet genieten, want voor je het weet is het voorbij’. 

Loïs

Verslag Meisjes B

Een wereld reis om de halve finale te spelen. Wij (MB) moesten naar Meijel. Voor de zekerheid de id kaarten mee, want het buitenland was in zicht. Door de toeristische autorit wisten we het zeker. We zijn nog gewoon in Nederland, veel weilanden en rotondes. Na de voorbereiding gingen we van start, wedstrijd 1 tegenstander ODI. We starten sterk, maar toch was het lastig wennen aan het veld. Weinig ruimte om te serveren en daardoor aantal service fouten. 1ste wedstijd 2-0 winst 25-13 en 25-7. Voor de wedstrijd waren een aantal ouders Meijel aan het verkennen en kwamen uit bij de bakker. Uiteraard met Limburgse vlaaien terug, na het smullen van een stukje taart was wedstrijd 2 aan de beurt. 2de wedstrijd 2-0 winst 25-12 en 25-12. Gelijk daarna was wedstrijd 3. We wisten dat dit de moeilijker in de poule zou zijn en ging om poule winnaar. Na een spannend potje wonnen wij 2-0 met 25-23 en 25-23. We konden uitrusten terwijl de andere poule met 1 tegenstander meer nog bezig was. Na een spannend potje wist Vamos de wedstrijd te winnen waardoor Peelpush uitgeschakeld werd. De kruisfinale tegen Vamos starten we sterk 25-13 winst en de 2de set kwam de vermoeidheid naar boven en wonnen we met goed spel 25-17. F f finale f finale!!

Verslag Meisjes C

Vanmorgen om 7:45 vertrokken we op weg naar Denekamp voor de halve finale van de Open Club. De eerste wedstrijd hebben we overtuigend gewonnen tegen Twente’05 met 2-0. Na een uur pauze was VCV onze volgende tegenstander, weer overtuigend met 2-0 gewonnen. Daarna moesten we direct door tegen het op papier sterke Rivo Rijssen. Hier konden we onze winning mood voortzetten en wonnen we weer overtuigend met 2-0. De laatste wedstrijd was de spannendste van de poule tegen Apollo. Dit ging om de eerste plek in de poule. Met een groen gekleurde tribune, groene petjes voor de coaches, groene haren en veel goeie zin hebben we ook deze wedstrijd gewonnen met 2-0. Op naar de kruisfinale. Hier spelen we tegen de nummer 2 uit de andere poule; Eurosped Pollux. We hebben alles ingezet om door te gaan en… het is gelukt! Met een overtuigende 2-0 gaan we op weg naar de finale 30 maart!

Groetjes,MC 

De finales worden dit jaar op zaterdag 30 maart 2024  (Paaszaterdag)  gespeeld in hallen in de regio Oost