De laatste in het rijtje, Jesse Schuitemaker, behoeft eigenlijk nauwelijks introductie. Zoon van Esther en Peter, broer van Silke en Imre en sinds kort ook nog oom. Jesse speelt al bij Alterno van kleins af aan en heeft hier alle jeugdteams doorlopen en hoewel spelend bij Reflex, was hij de laatste jaren toch ook zeer geregeld in de Alternohal te vinden om ‘de zussies’ aan te moedigen. Voor de volledigheid toch maar even als laatste man in het voorstelrondje.
Ik denk dat de meeste van jullie mij wel kennen. Ik ben Jesse (28) en eindelijk weer terug bij de club waar ik heb leren volleyballen (en bierdrinken). Naast mooie volleybalsuccessen is de club een beetje mijn tweede thuis geworden.
Ik ben ooit naar Reflex gegaan om nog een aantal jaren op niveau te spelen met een aantal vrienden van vroeger. Ik heb het hier erg naar mijn zin gehad, maar nu was het de hoogste tijd om weer terug te komen naar Alterno.
Weer wat dichterbij huis en lekker met mijn vrienden spelen. Klopt, we spelen wat niveautjes lager, maar dat betekend niet dat ik rustig aan naar mijn volleybalpensioen toe wil werken. We hebben een geweldig team staan met een goede mix van leeftijd en ervaring en wat notabene ook nog eens supergezellig is.
Ik verwacht dan ook dat we een mooi seizoen gaan draaien waarin we ontdekken hoe gretig en gedreven iedereen is in de strijd voor het kampioenschap. Ik kijk er naar uit om onder Richard en Wouter te spelen, 2 mensen van wie ik veel heb geleerd in mijn beginjaren als volleyballer. Kortom, It’s good to be back!
