Vanuit Dokkum, Baden Baden, Frankrijk, Den Helder, Amsterdam, Utrecht, Deventer, Nijbroek, Eefde, Otley en weet ik waar allemaal, maar ook velen uit Apeldoorn kwamen (oud)Alternoten naar onze hal. Om elkaar weer te zien. Soms na een enkele week, maar soms ook na jááááren. En wat een groot feest is het als je elkaar na al die jaren weer om de nek vliegt, een ferme handdruk geeft en een en al een lach op je gezicht hebt. Ik heb het met eigen ogen mogen aanschouwen: een grote familie. Soms even aarzelend, niet direct op de naam kunnen komen, maar dan, dan… oi, oi, dat worden de herinneringen stuk voor stuk opgehaald. Geholpen door vragen als: speelden wij niet… en was niet die de trainer… en ging jij toen niet….en weet jij nog… en ken jij nog…?
Het was prachtig weer. De BBQ’s konden aan na een warm welkomstwoord van Rob en Monique. Het was warm, dat wel, maar met een drankje in de hand was het toch goed toeven onder de parasols en de overkapping. Een lekker hapje erbij.
In het clubhuis werden vele foto’s getoond, van toen, van kort geleden, maar zelfs ook nog foto’s uit de zwart/wit tijd. Alternoten herkenden zich zelf en anderen. En wat waren we nog jong, klonk het geregeld. Helaas zijn er gedurende deze 50 jaar ook Alternoten ons ontvallen. Met veel respect werd ook over hen herinneringen opgehaald. Ook een ingericht museumpje was aanleiding voor mooie herinneringen. Een witte bal, het oudste Alterno shirt met nog opgenaaide cijfers en letters, het afgrijselijke witte badstofbroekje waar de dames ooit in begonnen, een tas vol attributen van Mieke, plakboeken van Fop, allerlei attributen, medailles, vaantjes, shirtjes,…
Het was druk, maar dankzij een strakke organisatie door de jubileumcommissie liep het als een trein. Eten en drinken genoeg en het was heerlijk. De hele avond zag ik mensen weer naar elkaar lopen: hé, ben jij er ook? Wat leuk en bla, bla, bla… Tijd te kort. Nieuwe afspraken werden gemaakt, nummers uitgewisseld. En opeens gaat het volle licht aan in de zaal. De ‘oude’ mannen willen nog voor 1 keer samen spelen. Het veld wordt opgebouwd, een bal gepakt en er wordt een prachtig potje volleybal getoond. Hilarisch, maar ook emotioneel. Ik vond het meer dan bijzonder. Volleybal is onze basis, daar begon het mee, maar vriendschappen blijven bestaan, ook nog jaren later. En dan toch weer teruggrijpen naar die basis.
En ja, laat op de avond klonk uiteindelijk: laatste ronde. Het was toen al bijna zondag. De heerlijke avond, het heerlijke gezelschap, het fantastisch eten, maar bovenal een heerlijk weerzien met af en toe een traantje, maar ook heel veel gelachen. Enkelen bleven veel langer dan gepland, omdat het zo gezellig en leuk was. En dat is waar we het voor doen! Je Alterno-familie met een groen hart blijft een bijzondere familie. Daarom bestaan we 50 jaar! En wellicht is er over 10 jaar weer een reünie.
Binnenkort meer foto’s
Op naar ons volgende evenement van deze week: maandagavond is het 3 tegen 3 toernooi voor de jeugd. Kom gerust kijken.
Dinsdag is de receptie (onze formele verjaardag) voor genodigden, met aansluitend het praatprogramma Boeiend!, waar iedereen mag komen. Samen mooie verhalen doorvertellen en herinneringen ophalen met speciale Alternoten; op woensdag de minimiddag met aansluitend de training met Avital; op donderdag is het House of Tall MixMixMIx toernooi en dan tot slot: de feestavond voor de mini’s om 19 uur en voor de iets ouderen en heel veel ouderen vanaf 20 uur (met natuurlijk de huldiging om 20.30 uur). En dan is het alweer zondag. Tijd om op te ruimen en de Week van Alterno te sluiten.
Monique
