Als speaker heb ik soms de mogelijkheid om de wedstrijd en alles er om heen op een andere manier te volgen dan alleen vanaf de tribune. Vooraf zoek ik altijd even contact met de scheidsrechters. Gewoon, voor de goede verstandhouding. Even kijken of ze er zijn, of ze koffie hebben, enzovoorts. En, vanuit de rol van speaker, even afstemmen over de namen die moeten worden omgeroepen bij het voorstellen. Van zowel de scheidsrechters, de lijnrechters als ook het jurylid dat bij de wedstrijden in de eredivisie meestal achter de tellerstafel zit. De standaard vraag is dan of ze het akkoord vinden dat ik ze voorstel met het noemen van hun voornaam en hun achternaam. Natuurlijk vinden ze dat oké maar het is gewoon even netjes om dat te doen, vind ik.
Al eerder probeer ik rugnummers en namen van de teams te verzamelen. Van Coolen-Alterno lukt dat prima. Op de websites van de andere teams is vaak veel van de informatie te achterhalen. Soms ontbreken er echter namen of worden nummers niet vermeld. Dat levert dan weer extra werk op vooraf aan de wedstrijd. Contact met de staf van de tegenpartij lost dat probleem dan ook weer op.
En dan vooraf aan de wedstrijd. Denk nou niet dat wat en hoe er dan wordt omgeroepen maar even uit de duim gezogen kan worden. Er is een protocol, en da’s niet kinderachtig. Het is op de minuut afgestemd. Het voorstellen van de ballenkinderen en moppers, de spelers en de begeleiders van de teams en de wedstrijdleiding. In vaste volgorde en volgens vaste tijdsindeling. Als speaker ga je daar natuurlijk best aan wennen. Best grappig is het om mee te maken hoe verschillend scheidsrechters en juryleden met dat protocol wensen om te gaan. Dat varieert van heel losjes tot behoorlijk strikt. Omdat ik het leuk vind om bijvoorbeeld de mini’s van de week even flink enthousiast aan u allemaal voor te stellen is het wel nodig om even goed af te spreken wanneer dat te doen. Voor je het weet wordt er stevig op de fluit geblazen en stellen de teams zich aan elkaar voor. Gelukkig is de “strijd” om de inzet van maar liefst 2 mini’s van de week nu wel gestreden. Ik kan me nog herinneren dat we als Alterno een van de eerste voorvechters waren van het betrekken van de mini’s van de week bij de wedstrijden. Dat mocht toch helemaal niet, toen werd het een soort van gedoogd maar waren 2 mini’s toch echt te veel van het goede en nu is het een echt goed onderdeel geworden van het protocol voorafgaande aan de wedstrijd.
Spannend moment bij iedere wedstrijd blijft het verkrijgen van de nummers van de startende zes (zeven, inclusief libero) spelers van de teams. De coaches zijn nog wel eens (te) laat met het inleveren van de briefjes met die informatie. Dan is het snel meekijken achter de tafel en de nummers overnemen. Vaak staan de teams dan al te trappelen van ongeduld om het veld te betreden. Ook dat lukt iedere keer toch best aardig.
Aan het begin van het seizoen 2017/2018 was er opeens sprake van een geheel ander protocol vooraf aan de wedstrijden. Andere volgorde van voorstel activiteiten en andere acties die moesten worden uitgevoerd. Daarmee ging het protocol weer voldoen aan de internationale standaarden. Inmiddels is bekend geworden dat we daar toch weer afscheid van nemen. We gaan weer terug naar de “oude” manier omdat de grootte van de teams vaak niet gelijk is en dat daarom er spelers overblijven die of geen handje krijgen of geen handje kunnen geven op het moment dat de teams elkaar begroeten onder het net door. Nu gaan beide teams weer volledig langs het net en krijgen alle spelers van alle spelers een hand(klap). Ook weer geregeld.
Het laatste kunststukje is de afstemming tussen de man achter de knoppen, die staat opgesteld bij de ingang van De Boei naar de zaal, en mijzelf. Als de speaker wat wil zeggen is het wel zo aangenaam als de muziek dan even dempt. Als volleerde gebarentalers lukt het altijd weer om dat voor elkaar te krijgen.
Samen met de scheidsrechters probeer ik er toch graag een wat luchtiger geheel van te maken. Of dat weer gaat lukken….
Hartelijke groet,
Jaap van Brummen
