De halve finaledag van MA

Het is zaterdagochtend uurtje of 7. Geen kip op straat, maar richting de Alternohal wordt het langzaamaan wat drukker. Om 7.15 staat immers het vertrek richting Capelle gepland, voor een hopelijk mooie maar ook lange dag. Vrijdagmiddag kwam nog het bericht van de Nevobo dat Spaarnestad zich had teruggetrokken, dus dat er ook nog wijzingen in het speelschema ter plekke doorgevoerd konden worden. We zouden het wel zien.

Helaas moest Suzanne zich vrijdagavond ziek afmelden, dus met 11 meiden en 3 coaches gingen we deze dag aan. Mooi op tijd kwamen we aan in Capelle, deze keer was de hal gelukkig al open dus konden de meiden al snel naar de kleedkamers en de coaches konden samen met de ouders een kopje koffie, thee of iets anders nuttigen.
De eerste wedstrijd tegen Taurus was een lekkere opwarmer, we kenden dan ook weinig problemen. Voor Charlot had Eric nog wel een verrassing in petto, zij mocht ook nog even haar talenten op de diagonaal laten zien (i.p.v spelverdeler). Voor degene die dit nog niet wisten, Eric doet dit wel vaker.

Na een lange wachttijd van ruim 3 uur (door het wegvallen van Spaarnestad) begon dan nu de battle of the dia. We speelden tegen VCN, die een aardig goede linkshandige diagonaal speelsters hadden. Maar ja, die hebben wij ook. Eric voerde de druk dan ook nog even op bij Tess, door aan te geven dat ze wel even moest laten zien waarom zij eredivisie speelde en de diagonaal van VCN “maar” 1^e divisie. Na veel vechtlust en mooie rally’s, werd deze wedstrijd dan ook door ons winnend afgesloten.

Voor de volgende wedstrijd moesten we direct door spelen, tegen WSV uit Warnsveld. Hoe weten we niet, maar we liepen eigenlijk gelijk achter de feiten aan. 18-11, 23-17 het leek erop dat we dan toch tegen ons eerste set verlies aan zouden lopen. Maar niets was minder waar, de beleving kwam terug, ballen werden door Lois, Quinty en Iris als ware stofzuigers van de grond gehaald. Setjes van Daphne kwamen lekker aan en de aanvallers waaronder Puck scoorden de ballen,  een aantal service aces van Charlot hielpen ook zeker mee. Volgens de scheidsrechter een bijzonder einde, maar we wonnen de set met 25-23!! In de tweede set lieten ook Marit en Bowi even zien waarom ook zij de bij OC selectie zitten en ook deze 2-0 winst was een feit. De kruisfinale gehaald, dus na even rust zouden we aantreden tegen de nummer 2 uit de andere poule.

Het is inmiddels 17.15 uur, de speaker roept netjes de wedstrijden om maar….. Wat blijkt, i.p.v. tegen sv Irene te spelen moeten we tegen PDK Huizen. Bij PDK hebben ze het rekenen nog niet helemaal onder de knie, waardoor ze als nummer 2 eindigen en niet als nummer 1 wat in hun ogen wel zo zou zijn. Voor ons maakt het niets uit, als we door willen naar de finaledag zullen we ook van Huizen moeten winnen. Met een goede midden (bijnaam laten we achterwege, maar sommige zullen het wel weten) en een goede passer loper, zullen we ook hier volle bak moeten spelen met vol enthousiasme. Afspraak voor deze wedstrijd: Eric houdt zich bezig met de scheidsrechters en de coach, de meiden halen de ballen van de grond en slaan ze er zelf hard in. Het wordt een mooie spannende pot, waarin iedereen zich aan zijn afspraken houdt. Manon blokt nog even 2x de grootte midspeelster af en met de laatste klap van Britt, slepen we er een mooie 2-0 overwinning uit en dus plaatsen we ons voor de finaledag op 30 maart!

Als afsluiting rijden we nog even bij de plaatselijke M langs, het blijft daar nog enig tijd onrustig. Uiteindelijk vertrekt de hele stoet dan weer richting Apeldoorn, na een vermoeiende maar hele gezellige dag. Alle supporters die erbij waren en ons richting de overwinning hebben geschreeuwd, heel erg bedankt. We zien jullie graag op 30 maart weer.

Marloes Zinnemers.