Yes! Toen ik vanochtend om 4.30 uur wakker werd door mijn lieftallige dochter van 8 maanden, voelde ik meteen de juiste vibe! Eindelijk weer die eerste wedstrijd van het seizoen waar je zo naar uitkijkt als je aan het begin van de voorbereiding staat. Zijn we er klaar voor? Hebben de activiteiten met Vincenzo en het teamweekend vol met raften in de branding, lasergamen in de duinen en blowkarten op het strand ons volledig klaargestoomd als team voor deze eerste wedstrijd? Zijn we voldoende op elkaar ingespeeld door alle oefenwedstrijden? Vandaag zullen we het weten…
Om 17.30 uur stond onze, dit keer Schuitemakermaaltijd, weer klaar! Heerlijke soep en een verrukkelijke pastasalade! We hebben Marloes nog even in het zonnetje gezet. Zij zal vanaf nu niet meer mee trainen, maar natuurlijk zolang als de nieuwe, kleine Uk er nog niet is, wel gezellig aanwezig zijn.
Mevrouwtje Schaap kreeg haar nog welverdiende cadeau als overwinnaar van de TOTO van vorig seizoen, alhoewel het valsspelen nog besproken moet worden…
Gelukkig waren ook weer veel oude, vertrouwde, vrijwillige gezichten te zien in de hal. Heerlijk! Het veld stond er weer netjes bij, de speakster vulde de zaal met het opnoemen van de teams, de lijnrechters van de Nevobo bleken niet ingepland…? Hoe dan? Maar gelukkig hebben we bij Alterno nog meer oude, vertrouwde, VRIJWILLIGE gezichten en hebben Peter Schuitemaker en Bert Kemkes zich opgeofferd de zware taak van vlagzwaaier op zich te nemen. Dan eindelijk het startsein om te bespreken, in te lopen, in te slaan en aan de eerste wedstrijd van het seizoen tegen Apollo uit Borne te mogen starten. Apollo zijn we in de voorbereiding vaak tegengekomen, dus we wisten wat ons te wachten stond.
We startten goed en we maakten er echt een feestje van. Ook aan de kant was het reuze gezellig, of niet Anna 🙂 We hebben gedanst, aangemoedigd, gezongen en waar nodig goed ingevallen.
Helaas verliep de derde set niet helemaal zoals we gehoopt hadden. We stond nog 20-18 voor, maar we lieten Apollo terugkomen. En tja… als je Apollo 1 vinger geeft…. sta je zo in de vijfde set. En dat gebeurde ook.
We konden ondanks de dip in de vierde set toch onze kwaliteiten weer naar boven halen, maar vooral onze vechtlust. We vochten als leeuwen en juichten af en toe als zeekoeien maar oh wat kunnen die lawaai maken 🙂
Uiteindelijk trokken we aan het langste eind en hebben we de eerste twee zwaar bevochten punten binnengehaald.
De tribunes waren aardig gevuld! Publiek bedankt voor de steun! Hopelijk kunnen we op nog meer support en publiek rekenen dit jaar! Wij willen er in ieder geval voor gaan, mooie wedstrijden met strijdlust zoals vandaag neer te zetten!
Tot over twee weken!
Anne-Britt
