50 jaar Alterno. Een gesprek met echte Alterno iconen ( Marga Tijssen)

Aftellen naar 27 juni 2023

Alterno bestaat dit seizoen 50 jaar. Daarom halen we herinneringen op met bepaalde (oud) Alternoten. Soms zijn het iconen van het eerste uur, soms Alternoten die zich hebben ingezet om de vereniging te maken tot wat het nu is. Ken jij ook zo iemand? Laat het weten aan activiteiten@alterno-apeldoorn.nl. In deze aflevering:  Alterno icoon Marga Tijssen, wie kent haar niet!?

Vrijwilliger voor het leven

We kennen elkaar al jaren. Ik weet niet beter dan dat Marga altijd meerdere vrijwilligersfuncties vervult binnen onze vereniging. Al jaren. Maar eerst even een kopje thee en lekker ‘roddelen’. Ach, ook dat hoort erbij.

Mijn eerste vraag is dan ook wat zij (nog) niet heeft gedaan. ‘De mini-commissie, daar heb ik geen deelgenoot van uitgemaakt. Dat stond niet op mijn bucketlist’. Marga Tijssen, ik denk dat iedereen haar wel kent en zeer regelmatig in de hal ziet. Recentelijk is ze gestopt met haar rol als secretaris in het bestuur. Na 8,5 jaar was het welletjes. ‘Je moet de ruimte geven aan jong bloed, nieuwe ideeën, de volgende generatie’.  Maar dan nog doet Marga meer dan voldoende. Zo zit ze nog in de jeugd- en seniorencommissie, geeft nog training en is er altijd bij als er iets moet gebeuren. De bekende hand& spandiensten. Invallen achter de bar, even helpen met een activiteit. Zo heeft Marga er 20 jaar Jeugd Top Toernooi opzitten, 15 ‘weken van Alterno’ meegedraaid, altijd wel in een jeugd- of seniorencommissie gezeten, training gegeven, gespeakerd, bardiensten gedraaid, met activiteiten meegeholpen. ‘Ik vind het nog steeds enorm leuk om van alles te ondernemen en zo een steen(tje) bij te dragen aan de vereniging. Niet alleen de lusten, ook een stukje lasten, hoewel, lasten? Zo zie ik het vaak niet. In een enkel geval wel. Als je dan hard bezig bent om iets op te lossen, naar eer en geweten het belang van de hele vereniging bewaakt, en dan een individu alleen maar klaagt…. Dat is minder leuk en niet altijd te begrijpen. Wij zijn vrijwilligers en doen het altijd naast ons werk, huishouden en/of gezin. Dat wordt weleens onderschat en niet gewaardeerd. En het lijkt de laatste jaren steeds erger te worden. Bijzonder jammer. Draag je steentje bij en ervaar hoe mooi het is om iets te doen voor de vereniging. Dan zie je ook van binnenuit dat zeker niet alles vanzelf gaat en op rolletjes loopt, maar daar kun je ook zelf wat aan doen in plaats van aan de kant zitten en alleen maar roepen’.  Dat vele Alternoten denken dat alles/veel vanzelf gaat, benoemd ze nog eens extra. Het valt ze na de zomervakantie vaak wel op dat er geschilderd is, iets is hersteld, er liggen nieuwe ballen in de kast, maar de vraag door wie dan? blijft onbeantwoord, of wordt niet eens gesteld.  

Gekozen voor Alterno

Marga volleybalde eerst bij onze buren. Vanaf 11 jaar ging ze volleyballen. Vanwege het niet nakomen van beloofde toezeggingen en het dus niet voldoen aan de geschapen verwachtingen, besloot ze te vertrekken en over te stappen naar Alterno. En is gebleven en heeft er geen spijt van. Marga heeft altijd 3e of 4e klasse gespeeld. Ze kwam in een leuk, bijna vast  team, waarvan een groot deel nog steeds de vriendschap onderhoudt. De harde kern volleybalt nog steeds. Vriendschap voor het leven. En dat symboliseert Alterno zeker. Vriendschaps- en familie-vereniging.

Uitdaging

Vrijwilligerswerk biedt ook uitdaging. En daarmee is haar periode in het bestuur misschien wel de leukste. Spannende tijden. Financieel zat Alterno in zwaar weer; er moesten knopen doorgehakt worden of er door moest worden gegaan op ere-divisieniveau voor zowel de heren als de dames. ‘Hoewel er officiële bestuursvergaderingen waren, werden de meeste besluiten voorbereid en zelfs genomen aan de bar. De mening van andere Alternoten telt zeker mee’. Maar ook bijzonder mooie tijden heeft Marga meegemaakt in het bestuur. ‘Internationaal spelen in een volle Mheenhal, naar Almere met ‘groene’ bussen, het ontstaan van het Groene Hart en zeker nu de komst van de nieuwe generatie bestuurders en vrijwilligers. De vereniging veert weer op’. ‘Maar… ‘, vertelt Marga ’ we zijn er niet alleen als er iets gevierd moet worden. Ook bij een overlijden van (familie van) een Alternoot zijn we met veel mensen aanwezig, zoals bij het overlijden van Stefan Kuiper en Ronald van der Linden. Wat een impact had hun overlijden’.

Dames Top

‘Eén woord: VRIENDSCHAP! We delen lief en leed en zijn er voor elkaar. En we doen meer dan alleen volleyballen. De gezelligheid staat bovenaan. We hebben altijd pret en lachen veel tijdens onze training. De dinsdagavond is heilig voor mij. Ik ben er dan ook eigenlijk altijd’. En met Dames Top in de recreantencompetitie is Marga zelfs 2x kampioen geworden. Mooi toch!

Dames Top

De toekomst

We hebben een mooie stap gezet door onze eigen jeugdspelers door te laten groeien naar Dames en Heren 1. We zien nu weer meer verbinding binnen onze vereniging. Men kent elkaar en dat maakt veel meer zaken goed bespreekbaar. ‘Wanneer je de hal binnen loopt, zie je alleen maar bekenden. Het voelt als een 2e huis, thuiskomen. Je zoekt de gezelligheid op. Er is altijd wel iemand voor een praatje’.

Zelf wil Marga gewoon nog lekker ballen. Het vrijwilligerswerk blijft, maar niet meer zo intensief als voorheen. Iets meer je handen vrij hebben is ook wel lekker. Natuurlijk blijft ze beschikbaar voor hand&spandiensten. Marga heeft vertrouwen in de toekomst. ‘Het Groene Hart en de betrokkenheid van de volgende generatie (in het Bestuur), geeft Alterno weer een boost. Er wordt meer projectmatig gewerkt en dat lijkt een organisatievorm die de toekomst heeft. Nog maar weinigen willen langdurig in grote commissies zitten waar veel werk verstouwd moet worden. Kleine behapbare taken. Dat wil men vaak nog wel. Met een kop en een staart. Prima keuze’.  Ze is ook blij dat vanuit de minicommissie nu getracht wordt ook ouders meer te betrekken bij mini-ochtenden. We kunnen niet meer zonder alle handen.

Oproep

Marga doet met klem een oproep aan Alternoten: ‘Kom eens kijken IN de vereniging. Wat zou ik kunnen bijdragen, hoe klein of groot ook? Waar zou ik iets van kunnen leren? Hoe kan ik, waar ik over mopper, zelf veranderen door in te stappen?’. Tja, denk ik, Marga, jij hebt zeker recht van spreken om een beroep te doen op Alternoten die het belangrijk vinden dat alles goed loopt, maar daar zelf weinig tot geen bijdrage in leveren. Dus ik onderschrijf dit van harte.

Een compliment krijg je vaak niet als vrijwilliger. Maar wel wordt er namens het bestuur jaarlijks een vrijwilligers BBQ georganiseerd om alle vrijwilligers te bedanken. Vaak zie je dezelfde mensen, al jaren. Dat zou best eens mogen veranderen.

En ik wil Marga wel complimenten geven. In ieder geval dank voor je tijd, maar ook al die jaren dat ik, naast de vereniging Alterno, een beroep mocht doen op Marga voor een zogenaamd hand&spandienst. En altijd zegt Marga ja, ik kom helpen. Hoe fijn is dat. Dus Marga, een dikke compliment namens mij, maar ik denk namens alle Alternoten, voor alles wat je gedaan hebt en nog steeds doet voor onze vereniging. Een podium kan ik je niet geven, maar anders stond je bovenaan!

Ik stap weer op de fiets. Marga is open, eerlijk en zegt waar het op staat. Dat waardeer ik wel. Niet alles hoeft in het verslag, denk ik ook met een glimlach.

Eerdere afleveringen van Alterno-iconen:

Ronald Dros, Rien Scholten, Patricia Leerkes, Bert Beernink, Rob en Melanie van den Dool, Gert Weterkamp, Inge Visser, Marloes Zinnemers, Mieke en Theo Roelofs

Monique Nijhof

Deze pagina is voor het laatst geupdate op 28 mei 2023 door Peter Bredenoort
Share Button