Alterno bestaat dit seizoen 50 jaar. Daarom halen we herinneringen op met bepaalde (oud) Alternoten. Soms zijn het iconen van het eerste uur, soms Alternoten die zich hebben ingezet om de vereniging te maken tot wat het nu is. Ken jij ook zo iemand? Laat het weten aan activiteiten@alterno-apeldoorn.nl. In deze aflevering: Erwin van Amersfoort, steun en toeverlaat voor onze website
Erwin komt binnen met zijn dochter. Zijn dochter speelt bij de mini’s en tijdens deze training kan ik mooi een gesprek met hem voeren in het clubhuis. Altijd een beetje link, want er komt vaak iemand wat vragen. Maar goed, dat hoort er ook bij.
Als 12 jarige is Erwin gaan volleyballen, via een vriend van school kwam hij naar Alterno. Bij JC1 begonnen en na het doorlopen van de jeugd in de senioren gespeeld tm de 1e klasse. Het volleybalvirus heeft toegeslagen. ‘Ik krijg al buikpijn aan de gedachte dat ik ooit zal moeten stoppen’. Vanwege blessure heeft hij wel eens langere tijd niet kunnen volleyballen. ‘Heel vervelend. Je bent dan ook direct geen onderdeel meer van een team’. Na een aantal jaren is Erwin verkast naar onze gele vrienden. ‘Er was niet echt een passend team bij Alterno voor mij. Dan maar naar Dynamo. Daar kwam ik in het 4e herenteam terecht en ben blijven hangen. Het prestatiegerichte spelen past wel bij mij’. Maar op een gegeven moment was de lol in het team er toch een beetje af en ging hij weer naar Alterno. Naar oude bekenden, zoals Chris, Edwin, Ruben en Martijn en later Richard, Daniel, Paul en Frans. ‘Echt vriendenteams’. Echter, één van zijn beste vrienden speelde bij Dynamo en dat trok. Toch dus maar terug naar Dynamo. ‘Nog een paar jaartjes, dacht ik, maar dat is inmiddels ook als weer 9 jaar geleden. En ik heb het er nog erg naar mijn zin’.
Icoon?
Nu vraag je je misschien af waarom ik Erwin interview, want zo bekend als ‘icoon’ is hij niet bij de meesten. Maar wat is hij belangrijk voor Dros Alterno. Hij doet namelijk het technisch gedeelte van onze website www.alterno-apeldoorn.nl. Als er technische problemen zijn, óf als we iets nieuws willen, is Erwin aan de beurt. Ik vraag hoe hij hiertoe is gekomen. ‘Tijdens mijn HBO studie Electro Techniek kwam ik in aanraking met internet. DE nieuwe techniek. Dat ging enorm hard vanaf 1996. Ik was nieuwsgiering en in de vakantieperiode ben ik een beetje gaan pionieren, samen met wat studiegenoten. Ik had een projectje nodig. Ik heb toen contact gezocht met Joke Pasman van het bestuur destijds en de eerste aanzet tot een website was geboren. Het stelde, als je dat met nu vergelijkt, helemaal niets voor’. Dus al heel lang is Erwin verbonden met Alterno. Recentelijk, tijdens de corona-periode, was het nodig om zitplaatsen op onze tribunes te reserveren. Erwin ontwikkelde een soort van reserveringspagina, welke binnen no-time live stond en goed werkte. Voor ons een perfecte oplossing, om in die bizarre tijd toch publiek, tijdens de 1,5 m afstand-regeling, de wedstrijd te kunnen laten meekijken. Ook de livestream (of liever gezegd de voorloper van de huidige versies) is ontwikkeld door Erwin. ‘Toen dames 1 landskampioen kon worden, wilden we de thuisblijvers mee laten genieten van de wedstrijd. Dat lukte qua techniek goed, totdat er zóóó’n enorm hoeveelheid kijkers onze website gingen bezoeken… Toen ging alles onderuit. Dus té succesvol’.
Senna en Lynn spelen bij Alterno
Bij Alterno heeft hij zijn vrouw Petra voor het eerst ontmoet, toen hij haar team training gaf. Hij kan zich daar niet zoveel meer van herinneren en dat moet hij nog regelmatig horen. 15 jaar geleden ontmoetten ze elkaar opnieuw en zijn sindsdien samen en hebben twee dochters Lynn en Senna. ‘Waarom spelen je dochters Senna en Lynn bij Alterno, terwijl jijzelf bij Dynamo speelt? ‘Tja, ik krijg deze vraag vaker. Alterno is een familiaire vereniging, korte lijnen, lekker kijken dicht op het veld. Je pikt zo veel op van het spel. Ik gun onze dochters ook zo’n mooie tijd, waarbij je vriendinnen voor het leven maakt’. Beiden mogen ze mee met de Open Club teams. ‘Trots, dat ben ik. Ze hebben het enorm naar de zin en dat is fijn. Ze hebben zelf voor het volleyballen gekozen, niet eens via mij’. Ik was laatst bij de wedstrijd van onze eigen Heren 1, tegen Dynamo. Erwin speelt in het team van Dynamo. Fraai was dat de dochters voor Alterno waren en heel goed aanmoedigden als Mini van de Week. ‘In het veld wil ik winnen, dan is het ‘oorlog’; daarbuiten moet je sportief met elkaar omgaan en samen iets kunnen drinken’. Hij vertelt over een andere wedstrijd van Dynamo tegen Alterno. Het ging er fel aan toe tijdens de wedstrijd. De verbazing op het gezicht van de scheidsrechter sprak dan ook boekdelen toen hij daarna de spelers, geel en groen, samen een biertje zag drinken. Het felle en de ambitie, hij herkent deze karaktereigenschap bij Lynn. ‘Zij droomt groot. Wil ooit op de Olympische Spelen schitteren. Hoe mooi is dat?’
Toekomst
De toekomst voor het volleybal ziet Erwin niet somber in. ‘Er zullen altijd mensen zijn die het verenigingsleven belangrijk vinden. Het geeft je enorm veel. Je leert samenwerken, samen winnen en verliezen en je bouwt vriendschappen op. Maar je geeft ook terug aan een vereniging en je bent betrokken. Alleen dan kan het een gezonde en mooie club blijven. Vooral bij Alterno zie ik dat ooit spelende Alternoten nu als ouders de kinderen begeleiden en daaromheen andere vrijwilligerstaken oppakken. Het sociale, maar ook het wat terugdoen voor de vereniging, is erg belangrijk’. Hij vertelt over Senna, die geblesseerd is, maar toch naar de training gaat. Ze wordt goed bij de training betrokken, bv door ballen aan te gooien. ‘Ze pikken altijd iets op, ook al zijn ze even niet in staat om zelf te trainen. Het is en blijft een teamsport en daar wil je blijvend onderdeel van uitmaken. De trainster kon het erg waarderen dat Senna er ondanks haar blessure toch was’.
Alterno of Dynamo
Natuurlijk vraag ik ook naar de verschillen in cultuur tussen Dynamo en Alterno. Wie kan het beter weten dan deze ervaren speler? ‘Er zit niet zoveel verschil tussen beide verenigingen. Ik denk dat Dynamo iets zakelijker/professioneler, iets meer prestatie-gericht is. Ooit in de oude Dynamohal was het knusser en draaide het meer om de totale vereniging. Nu lijkt het meer om je eigen team te gaan’. De eerste indruk bij Dynamo was goed. ‘In de oude Dynamo hal, had je gewoon trainingsballen. Eén grote kast met wel 30 ballen per veld. Bij Alterno had je voor je eigen team hooguit 8 of 9 ballen. Dat vond ik toen een enorm verschil. Je kon lekker doortrainen, zonder dat je steeds ballen moest rapen’. De tijden zijn ook veranderd. Het lijkt erop dat de echte rivaliteit niet meer daar is. Tuurlijk, als de stadsderby gespeeld moet worden, is er een hogere gezonde wedstrijdspanning.
Én’, zegt Erwin ‘ik heb nog altijd een groen hart. Ik word hier niet als Dynamo-gast aangekeken, maar gewoon als .. eh.. (lachend), 1 van de groenen. Ik heb hier ook mooie herinneringen en zie ook weer steeds meer oude bekenden terug. Mooie herinneringen, maar natuurlijk ook pijnlijke. In andere icoon-interviews werd al gerept over Petra Beernink en Stefan Kuiper. Die jonge mensen van onze generatie vergeten we nooit. Recentelijk nog, op de tribune tijdens de halve finale van de Open Club, haalden we herinneringen op. Hoe gek Petra altijd deed. Toch ook weer heerlijk om gelachen’.
Het groene Hart
‘Dat is een goede zet. Het begint met een kleine groep enthousiastelingen, maar verspreidt zich nu als een olievlek. Goede ontwikkeling. Er komt zo meer betrokkenheid, Alternoten kunnen zo meer samen oppakken, de ‘last’ een beetje verdelen’.
Erwin doet dus echt veel werk op de achtergrond. ‘Dat hoort. Ik ben er ook voor om iets te brengen en verwacht er niets voor terug. Ik heb fijne vrienden aan het volleybal over gehouden, zowel gelen als groenen’.
Een mooi statement. Ik kende Erwin niet goed, maar vind het bewonderingswaardig hoe hij met de beide volleybalverenigingen uit Apeldoorn Volleybal stad omgaat. Geen haat, geen nijd, maar sportief, gezonde rivaliteit (en dan ook nog alleen in het veld). Het virus volleybal heeft hem goed te pakken. Daar is hij voorlopig nog niet vanaf. Erwin, dank voor je tijd en je mooie woorden. En super wat je al die jaren doet voor onze website. Bij een probleem sta je altijd direct klaar (en dat is mijn persoonlijke ervaring). Chapeau!
Enne… wie weet. Over een aantal jaren bij de Olympische Spelen kijken naar je dochter. Ik hoop het voor haar en voor jou.
Eerdere afleveringen van Alterno-iconen:
Marga Tijssen, Ronald Dros, Rien Scholten, Patricia Leerkes, Bert Beernink, Rob en Melanie van den Dool, Gert Weterkamp, Inge Visser, Marloes Zinnemers, Mieke en Theo Roelofs
Monique Nijhof